همانگونه در قسمتهای پیشین بیان گردید، در کنفرانس بیلدربرگ، بحث و بررسی صورت نمیگیرد – طرح و لایحهای برای تصویب به شور گذاشته نمیشود و قانونی مصوب نمیگردد، بلکه تصمیمات قطعی از سوی سطوح بالاتر و لایههای پنهان اداره جهان (فراماسون)، به نقشآفرینان اصلی در کشورهای مقصد، دیکته میشود تا در کشورهای خود به اجرا گذارند.
بیلدربرگ ۲۰۱۸ / بنیانگذار، بانی و گردانندهی کنفرانسهای پر هزینهی بیلدربرگ، بزرگترین سرمایهدار جهان، راکی فلر و بنیاد راکی فلر (David Rockefeller ) بوده است، و میتوان گفت که ۲۰۱۸، اولین سالی است که کنفرانس بیلدربرگ، بدون حضور او برگزارش شد، چرا که در تاریخ ۲۰ مارس ۲۰۱۷، در سن ۱۰۲ سالگی، از این دنیا رفت. اما بیلدربرگ، کنفرانسی نیست که با مرگ این و آن تعطیل شود، چرا که سیاستهای کلی جهانی، در این کنفرانس دیکته میشود.
تاریخ و محل برگزاری:
همه ساله، کشور و شهر و هتل مجللی برای برگزاری کنفرانس بیلدربرگ انتخاب میشود و البته هتل و محوطه، از مدتها پیش از ورود میهمانان، تحت کنترل شدید امنیتی قرار میگیرد، چرا که میهمانان، شخصیتهای مهمی هستند که میتوانند زمینههای اجرای تصمیمات را در کشور خود مساعد نمایند. البته گاهی چند ده نفری، با حمل پلاکارد، در مخالفت تظاهراتی به راه میاندازند، هر چند آنها اگر چه در مسیر هستند، اما فاصلهی دورتری دارند.
(Hotel NH Torino Centro ) – محل برگزاری این کنفرانس بود. (NH ) برند مشهور هتلینگ در ایتالیا و اروپا میباشد.
کنفرانس بیلدرگ ۲۰۱۸، در ۵ ژوئن، در هتل بزرگی واقع در شهر تورین ایتالیا برگزار گردید و تا ۱۰ ژوئن (۵ روز) به طول انجامید. و البته جلسات اصلی، از روز هفتم شروع شد.
موضوعات:
موضوعات بیلدربرگ ۲۰۱۸، از پیش و در سطوح بالادستی و پنهان، تعیین، تدوین و ابلاغ شده بود که عبارتند از:
●- رویکرد پوپولیسمی [عوامگرایی] در اروپا – Populism in Europe
●- چالش نابرابری – The inequality challenge
●- آیندهی بازار کار (اشتغال) – The future of work
●- هوش مصنوعی – Artificial intelligence
●- ایالات متحده، پیش از نیمه دوم – The US before midterms
●- تجارت آزاد – Free trade
●- رهبری جهانی ایالات متحده – US world leadership
●- روسیه – Russia
●- محاسبات کوآنتومی – Quantum computing
●- عربستان سعودی و ایران – Saudi Arabia and Iran
●- جهان پسا حقیقت – The “post-truth” world
●- رویدادهای کنونی – Current events
اعضا:
معمولاً در کنفرانسهای بیلدربرگ، ۱۲۰ تا ۱۵۰ نفر از حدود ۴۰ تا ۵۰ کشور شرکت میکنند، اما اینبار کنفرانس با حضور ۱۲۸ عضو از ۲۳ کشور برگزار گردید. امریکا، انگلیس، آلمان، فرانسه، ایتالیا، پرتقال، ترکیه، کانادا، لهستان، بلژیک، هلند، اسپانیا، ایرلند، صربستان و یونان، از جمله این ۲۳ کشور بودند، و البته اینبار اکثریت با امریکاییها بود.
رهبران سیاسی برجستهی جهان، کارشناسان صنعت، مالی، دانشگاهی و رسانهها، شاخصهای اصلی در انتخاب و دعوت اعضا میباشد و البته بیلدربرگ، همیشه برخوردار از اعضای دائمی و بسیار برجسته میباشد که گردانندگان این کنفرانس میباشند.
اعضای اصلی و برجستهی بیلدربرگ ۲۰۱۸، عبارت بودند از: هنری کسینجر (Henry Kissinger) سیاستمدار اصلی امریکا و حکومت جهانی – جینس استولتنبرگ (Jens Stoltenberg) دبیر کل ناتو – جارد کوئن (Jarde Coehn) ریس مؤسسه «Jigsaw Founder» – ویلیام جی برنز (William J. Burns) ریس صندوق بین المللی صلح کارنگی – النا کاتانئو (Elena Cattaneo) ریئس آزمایشگاه مغز در دانشگاه میلان – پتر تییل (Peter Tiel) میلیاردر معروف و مدیر عامل (Royal Dutch Shell plc, benn van borden).
رییس هیئت رئیسه:
در هر کنفرانس، هیئت رئیسه و رییسی برای همان دوره تعیین میگردد. رییس این کنفرانس، کاستریز هنری دِ (Castries, Henri de)، از کشور فرانسه و رییس مؤسسه «Montaigne» بود. وی مدیر عامل بازنشستهی شرکت سرمایهگذاری (Axa) میباشد.
کاستریز، که معاون رئیس شرکت نستله (Nestlé) و نیز رئیس بزرگترین بانک اروپا (HSBC) میباشد، در این کنفرانس ریاست کمیتهی کسب و کار” را نیز بر عهده داشت.
نایب رئیس هیئت رئیسه:
آشلایتنر پاول ام (Achleitner Paul M) از کشور آلمان و البته با اصلیت اتریشی، به عنوان نایب رییس انتخاب گردید. او رئیس هیئت نظارت بر دویچه بانک آلمان (Deutsche Bank AG) میباشد و اکنون به ریاست خزانهداری بیلدربرگ انتخاب شده است.
مارکوز آمبروز پاول آگیوس (Marcus Ambrose Paul Agius) از کشور انگلیس، سرمایهدار، رییس گروه سابق بارکلیز (Barclays)، عضو هیئت مدیره بیبیسی، و عضو انجمن بانکداران انگلیس، از دیگر اعضای هیئت رئیسه بیلدبرگ بود. او در سال ۲۰۱۱ نیز برای شرکت در کنفرانس بیلدربرگ انتخاب شده بود.
آلسینا آلبرتو (Alesina, Alberto) از کشور ایتالیا و استاد اقتصاد در دانشگاه هارواد – آلتمن راجر سی (Altman, Roger C)، بنیانگذار و رئیس هیئت مدیره (Evercore) – آنجلا دومینیک (Anglade, Dominique)، از کشور کانادا و معاون نخست وزیر ایالت کبک و نیز وزیر اقتصاد، علوم و نوآوری – و تنی چند از شخصیتهای برجستهی جهانی در مشاغل گوناگون، از اعضای اصلی هئیت رئیسه بودند.
محمت شیمیک (Mehmet Şimşek) از ترکیه وزیر دارایی اسبق و معاون نخست وزیر داود اوغلو [کُرد تبار] – یتکین مرات (Yetkin, Murat) از کشور ترکیه و سردبیر اخبار روز در روزنامه حریت (Hürriyet) – اوزکان بهلول (Özkan, Behlül) از ترکیه، دانشیار روابط بین الملل در دانشگاه مارمارا (Marmara University) نیز از کشور همسایه، از اعضای این کنفرانس بودند.
ماهیت محرمانه و تشکیلات توطئه:
امروزه کنفرانسهای بیلدربرگ، به صورت علنی برگزار میگردد، نه این که دیگران از محتوای آن مطلع گردند، بلکه تاریخ، مکان، اعضا و موضوعات به صورت رسمی اعلام میگردد؛ اما هیچ کس نمیداند تحت این عناوین، چه مباحثی مطرح و دیکته میگردد.
در بیلدربرگ، شرکتکنندگان برای خود انتخاب موضوع نمیکنند – داوطلب عضویت در کمیتهای نمیشوند – رأیگیری وجود ندارد – قطعنامهای صادر نمیگردد – بیانیهای برای اختتامیه نیز تدوین نمیگردد؛ پس چه میکنند؟!
این ظاهر علنی و ماهیت محرمانه، سبب گردیده تا کارشناسان و تحلیلگران، هدفی به جز سازماندهی “توطئه”های کلان در جهان را برای این تشکیلات و این کنفرانسها متصور نگردند، اگر چه میگویند: «همه در راستای جهانی سازی و حکومت واحد جهانی میباشد، اما کار این تشکیلات، سازماندهی توطئهها میباشد».
●- جهان پسا حقیقت – The “post-truth” world
(The “post-truth” world) که آن را به “جهان پسا حقیقت و گاهی به جهان پسا واقعیت” ترجمه میکنند، پس از تحولات رسانهای و کثرت شبکههای اینترنتی، وارد ادبیات سیاسی گردید و به عنوان یکی از مهمترین مسائل در “جهانی سازی” مطرح گردیده است.
مسئله این است که با گسترش اینترنت و ازدیاد شبکههای خبری و یا اجتماعی، دیگر کنترل اخبار، به منظور جهتدهی به اذهان عمومی جهانیان ممکن نیست. هر لحظه، خبری مستند به عکس و فیلم در شبکهای منتشر میگردد، حتی خصوصیترین اخبار، گزارشات و یا احوال شخصی افشا میگردد و سلطهی زنجیرهی خبری صهیونیستی را تضعیف میگرداند؛ و البته نکتهی مهم این است که گاه شایعات و اخبار کذب، چنان رایج و مطلوب واقع میشوند که هیچ نقد، انکار، تکذیب و ردی، با هیچ سندی، مقبول واقع نمیگردد. گفته شده که ۲۰ درصد از مردم امریکا، پذیرا و منفعل اینگونه شایعات میباشند و هیچ خبر دیگری در آنها تأثیر نمیگذارد!
اگر چه سابقهی مبحث “پسا حقیقت”، در عرصهی روانشناسی و جنگ نرم به ۱۹۸۴ میرسد و مقصود از آن، القا و پذیرش دو باور متضاد در یک ذهن (Doublethink) – مانند پذیرش حقوق بشر و برخوردهای شدید پلیسی فرانسه – میباشد؛ اما برای “بیلدربرگ” به عنوان یک موضوع اصلی و جدی مطرح شده است!
چگونه میتوان ادعای پایان دوران بردهداری – نژاد پرستی – صلح عمومی و جهانی – حقوق بشر – لیبرال دموکراسی – آزادیهای فردی و اجتماعی – تلاش برای اشتغالزایی – کم کردن فاصلههای طبقاتی و … را با سیاستها و رویکردهای امریکا و متحدان اروپاییاش، در داخل کشورهای خود و در سطح جهان را توجیه نمود؟!
مردم حقایق را میبینند، از اخبار واقعی مطلع میشوند، به یک دیگر اطلاعرسانی و همافزایی میکنند و اذهان عمومی، جهتی واحد، اما متضاد با اهداف و برنامههای نظام سلطه [تحت عنوان جهانیسازی] اتخاذ میکنند.
کارشناسانِ “پسا حقیقت”، به این نتیجه رسیدهاند که ما باید بین احساسات و عواطف مردم، با آن چه در خبرها از رویکردها و حوادث میبینند، فاصله بیندازیم، به گونهای که شنیدن یا دیدن خبر یا گزارشی، احساسات و عواطف آنها را تحریک نکند!
میگویند: اتفاقات گذشته، همه در عواطف و احساسات مردم تأثیر گذاشته است؛ پس ما باید اذهان عمومی را به پذیرش همزمانِ “دو گانه”های متضاد وادار نماییم. این رسالتی است بر عهدهی رسانهها [شبکههای خبری، شبکههای اجتماعی در فضای مجازی، فیلم و سریالسازی و …].
میگویند: اگر ذهن شما، همانطور که خداوند آن را خلق نموده، درست کار کند، پذیرش متضادها برای شما کاملاً غیر منطقی و رد شده خواهد بود، اما اگر رسانهها، سیستم آموزشی از دوران پیش دبستانی و …، با استفاده از طرق علمی، مغز شما را از طریق اعصاب، قادر به درک و پذیرش متضادها نماید، انجام آن محال و پوچ نخواهد بود!
*- بیانات امام خامنهای در بارهی “دو گانه”ها را حتماً با دقت مطالعه نمایید.
مرتبط:
سازمان مخوف بیلدربرگ – فصل ششم/ کنفرانس ۲۰۱۴/ نفت، اطلاعات، نظامی و دموکراسی