بیلدربرگ (Bilderberg)، نشستی برای دیکته‌ی سیاست‌های کلانی است که به لحاظ ساختار قانونی، معلوم نیست که در کجا تدوین شده و به تصویب رسیده است!
بیلدربرگ / همه ساله، جمعیتی بین ۱۲۰ تا ۱۳۰ نفر از اشخاص تأثیر گذار در عرصه‌های ملی، منطقه‌ای و بین المللی دعوت می‌شوند و این تصمیماتی که در مرکز اصلی فراماسون و اتاق فکر [Illuminati ] و … اخذ شده، به آنان دیکته می‌شود تا زمینه‌های تحقق آنها را در کشورهای خود و سطح جهان، مساعد نمایند.
در سال‌های گذشته، حضور پادشاهان، نخست‌وزیران و شخصیت‌های سیاسی اروپایی در این نشست بسیار پررنگ‌تر بود؛ اما گسترش روابط اجتماعی، نقش شبکه‌های تلویزیونی و اینترنتی [به ویژه شبکه‌های اجتماعی]، و هم چنین رسانه‌ها، بانک‌ها، نیروهای نظامی، نهادهای مردمی و …، سبب کثرت اعضایی در این صنوف و طبقات گردید.
بنیانگذار اصلی نشست بیلدربرگ، راکی فلر بود که هر ساله ریاست آن را نیز برعهده داشت، اما پس از مرگ وی، نقش اصلی را “هنری کسینجر” ایفا می‌نماید، البته هم چنان با هزینه‌ی “بنیاد راکی فلر”.
هر سال، یک هتل بسیار لوکس، و در مکانی زیبا، خلوت و خوش آب و هوا، برای دعوت از میهمانان انتخاب می‌شود و جلسات بدون حضور خبرنگاران، مطبوعات و افراد غیر عضو، پشت درهای بسته، برگزار می‌گردد.
هیچ کس نمی‌داند که در این جلسات، چه مباحثی مطرح گردیده است و پیرامون آنها، چه دستورالعمل‌هایی صادر شده است و اعضا نیز به هیچ وجه حق ندارند مطالب مطروحه را از طرف خود یا سخنرانان و …، بازگو نمایند.
آن چه که همه ساله، به عنوان «موضوع نشست امسال»، به صورت تیتر مطرح می‌شود و نیز نام و مقامات اعضا؛ همان مقدار است که سایت بیلدربرگ، خودش منعکس نموده است.
تاریخ و محل برگزاری :
شصت و هفتمین نشست بیلدربرگ، از تاریخ ۳۰ مِی تا ۲ یونی ۲۰۱۹ در هتلی به نام «Montreux » واقع در کشور سوئیس و شهری به همین نام «مونترو» برگزار گردید. مونترو، شهری توریستی، در کنار دریاچه‌ی ژنو، با تپه‌های بزرگ و کوچک سرسبز می‌باشد.
درجه‌ی این هتل، ۴.۶ ستاره می‌باشد و البته قیمت اتاق‌هایش از حداقل ۶۰۰ دلار تا ۲.۴۰۰ دلار برای یک شب می‌باشد.
هیئت رئیسه
رئیس نشست بیلدربرگ، همیشه شخص “راکی فلر” بوده است و اکنون نیز “هنری کیسینجر” جایگزین شده و ریاست را 
برعهده دارد، اما همه ساله یک هیئت رئیسه برای اداره جلسات همان سال انتخاب، و یا بهتر بگوییم، “انتصاب” می‌گردند. فهرست مدیران سال ۲۰۱۹ عبارتند بودند از:
۱- (FRA) آقای هنری دو کاستریس «Henri de Castries »، به عنوان رئیس هئیت رئیسه؛ متولد ۱۹۵۴ در فرانسه – او در اصل یک بازرگان است، اما تا زمان بازنشستگی در سال ۲۰۱۶، رئیس هئیت مدیره و مدیر عامل شرکت «AXA » بود که در زمینه‌ی بیمه بین الملل، سرمایه‌گذاری و مدیریت سرمایه فعالیت دارد.
۲- (USA) خانم ماری جوسی کراویس «Marie-Josée Kravis » به عنوان عضو هیئت رئیسه، متولد ۱۹۴۹ در کانادا – او نیز یک تاجر بین المللی است، اما در عضو هیئت مشاوران بین المللی بانک مرکزی نیویورک (Federal Reserve Bank of New York )، و نیز هیئت مدیره «Publicis S.A » می‌باشد که یکی از بزرگترین شرکت‌های تبلیغاتی (فرانسوی) می‌باشد. البته او برای روزنامه فایناشنال پست «Financial Post » و نیز وال استریت ژورنال «Wall Street Journal » ستون نویسی می‌کند و اجرای چند برنامه تلویزیونی را نیز بر عهده داشته است و همکار ارشد مؤسسه هودسون «Hudson Institute » می‌باشد.
قابل توجه آن که او از سال ۱۹۹۷، همه ساله، به غیر از سال ۱۹۸۹، در نشست‌های گروه بیلدربرگ شرکت کرده است و همیشه عضو عضو هئیت رئیسه [کمیته رهبری] بوده است!
۳- (NLD) آقای ویکتور هلبراِشتادت «Victor Halberstadt »، به عنوان عضو هیئت رئیسه، متولد ۱۹۳۹ در هلند – او پروفسور اقتصاد در دانشگاه لیدن هلند «Leiden University » می‌باشد.
کتاب معروفی در زمینه‌ی «سیاست‌های اقتصادی کارگران معلول و تحلیل اثرات اقتصادی بین المللی» به نام « Public Policy Toward Disabled Workers: Cross-national Analyses of Economic Impacts » تألیف نموده است؛ و البته عضویت‌ها و سمت‌های بسیار شاخصی را در پرونده دارد.
او نیز از سال ۱۹۷۵ به بعد، در تمامی نشست‌های بیلدربرگ، شرکت داشته است. وی در سال ۲۰۰۴، دبیر کل افتخاری نشست بیلدربرگ شد.
۴- (DEU) آقای پاول ام. آشلایتنِر «Paul M. Achleitnerr »، به عنوان عضو هیئت رئیسه در کمیته اجرایی، متولد ۱۹۵۶ در اتریش – او یک تاجر اتریشی است، اما به عنوان آلمان شرکت کرده است، چرا که در واقع یک شهروند آلمانی می‌باشد، بیشتر عمر خود را در سمت‌های گوناگون، در آلمان سپری کرده است. وی رئیس هیئت نظارت دویچه بانک آلمان بود.
وی، دکترای اقتصاد خود را از دانشگاه هاروارد اخذ نموده است. وی پیش از این مدیر عامل بخش آلمانی شرکت فرانسوی گُلدمن ساکس «Goldman Sachs » بوده است و در سال ۲۰۱۶ نیز از مدیران ارشد شرکت بزرگ بیمه آلمانی به نام آلیانس آگِ«Allianz AG » گردید که بیشتر در عرصه‌ی امور مالی و سرمایه‌گذاری فعالیت می‌نمود.
برخی دیگر از شرکت کنندگان، ملیت و سمت‌ها: (PARTICIPANTS)
ترکیه:
همه ساله، چند نفر نیز حتماً از کشور ترکیه، برای شرکت در این نشست انتخاب و دعوت می‌شوند! دعوت شدگان امسال عبارتند از:
۱- خانم دکتر اورن بالتا پاکر «Dr. Evren Balta Paker »، عضو انجمن علوم سیاسی آمریکا – انجمن مطالعات بین المللی – انجمن مطالعات خاورمیانه – کنسرسیوم اروپا برای تحقیقات سیاسی – انجمن مطالعات اسلاوی، شرق اروپا و آسیا – شورای روابط بین الملل (ترکیه).
۲- آقای احمد اونَل چِویکوز «Ahmet Ünal Çeviköz »، فوق لیسانس دانشگاه بروکسل. در سال ۱۹۷۸ به وزارت امور خارجه ترکیه وارد شد. در سال ۱۹۸۰ به مسکو اعزام گردید، و پس از اتمام مأموریت، در سال ۱۹۸۶ به عنوان مدیر میز بخش اروپای شرقی آن وزارت مشغول به کار شد.
وی در سال ۱۹۸۹ از وزارت خارجه استعفا داد و به عنوان یک افسر بین المللی در ناتو مشغول به کار شد که ابتدا ریاست بخش اقتصادی و سپس ریاست بخش سیاسی را بر عهده گرفت. وی در سال ۱۹۹۴، دفتر اطلاعات ناتو را در مسکو تأسیس نمود. در سال ۱۹۹۷، دوباره به وزارت خارجه بازگشت و رئیس بخش بالکان شد.
۳- خانم سِلوا دِمیرالپ « Selva Demiralp » که نشست ۲۰۱۹، اولین حضورش در بیلدربرگ بوده است و در بخش اقتصادی این نشست فعالیت نموده است. می‌شود گفت که در تمامی شبکه‌های اجتماعی بین المللی، صفحه دارد.
وی پروفسور دانشگاه کُچ «Koç University » و مدیر انجمن تحقیقات اقتصادی آن دانشگاه می‌باشد. او ضمن اخبار نویسی برای شبکه بی‌بی‌سیِ ترکیه، تعامل گسترده‌ای با چندین بانک مرکزی داشت، از جمله بانک فدرال، بانک مرکزی اروپا و بانک مرکزی ترکیه.
۴- آقای عمر کُچ «Ömer Koç »؛ رئیس هلدینگ کُچ است که نسل در نسل تاجر بوده‌اند. ثروت خانوادگی وی، ۸ میلیارد دلار تخمین زده شده و به عنوان ثروتمندترین شخص ترکیه شناخته می‌شود. این خانواده، به غیر از هلدینگ، موزه و دانشگاه نیز دارند.
۵- آقای متین ستّی «Metin Sitti » کارشناس روبات‌های مینیاتوری (به ویژه برای داخل بدن) نیز یکی دیگر از شرکت کنندگان از ترکیه بود. در واقع ۵ نفر از ترکیه دعوت شده بودند!
موضوعات نشست ۲۰۱۹
درباره‌ی موضوعات هر نشست، فقط و فقط تیتر آن منتشر می‌شود و هیچ سخنی از متن و مباحث طرح نمی‌گردد و البته هیچ یک از شرکت کنندگان نیز حق بازگو کردن متن، نظرات خود و گفته‌های دیگران را ندارند. موضوعات مطروحه در نشست ۲۰۱۹ عبارت بودند از:
۱- تدوین استراتژی پایدار «A Stable Strategic Order »؛
۲- سرنوشت اروپا در آینده؟ «What Next for Europe? »؛
۳- ایجاد تغییرات اقلیمی پایدار «Climate Change and Sustainability »؛
۴- چین «China »؛
۵- روسیه «Russia »؛
۶- آینده‌‌ی سرمایه‌داری «The Future of Capitalism »؛
۷- برگزیت (خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا) «Brexit »؛
۸- [نقش و اثر] اخلاق در هوش مصنوعی «The Ethics of Artificial Intelligence»؛
۹- مسلح نمودن (ابزار تهاجمی و دفاعی) شبکه‌های اجتماعی « The Weaponization of Social Media»؛
۱۰- اهمیت فضا «The Importance of Space»؛
۱۱- تهدیدات سایبری «Cyber Threats».
حضور بدون دعوت پمپئو:
آن چه که در نشست ۲۰۱۹ بسیار عجیب بود و خبرساز شد، حضور بدون دعوت پمپئو، وزیر خارجه امریکا در این نشست بود.
البته نه پمپئو آنقدر ابله است که بدون دعوت به یک نشستی وارد شود و نه نشست بیلدربرگ، به سرپرستی هنری کیسینجر، آنقدر بی در و پیکر است که میهمانی بدون دعوت را بپذیرد. از این‌رو تحلیل‌گران می‌گویند: «نشست ۲۰۱۹، با هماهنگی قبلی پمپئو و کیسینجر برگزار شد»!
برخی گفته‌اند که چون ترامپ، بسیار ابلهانه شمشیر را از رو بسته و واقعاً گمان دارد که خودش قدرت جهان است؛ پمپئو را به نشست فرستاد تا بگوید: «سیاست خارجی امریکا که باید برجهان تحمیل گردد، آن چیزی است که وزارت امورخارجه می‌گوید، نه آن چه که در این نشست دیکته می‌شود»!
برخی دیگر گفته‌اند: «امریکا نمی‌توانست که مسائل و خواست خود را به نشست دیکته کند، چرا که تمام ساختار بیلدربرگ وعظمتش فرو می‌ریخت، لذا پمپئو را به صورت ناگهانی و بدون دعوت فرستاد، تا به عنوان میان پرده، سیاست‌های امریکا را مطرح و موضوع روز میهمانان از کشورهای متفاوت نماید»!
برخی دیگر می‌گویند: «این فرصت مناسبی برای امریکا بود تا بتواند در این شرایط بحرانی و رویکرد نامطلوب اذهان عمومی نسبت به ترامپ و سیاست‌های خارجی امریکا و نیز اسرائیل، تأثیرگذاران را مخاطب قرار دهد و با برخی از آنها نیز به صورت خصوصی مذاکره نماید» و برخی دیگر معتقدند که دعوت از کوشنر به عنوان مخالف سرسخت سیاست خارجی امریکا، سبب حضور بدون دعوت پمپئو گردید.
برخی گفته‌اند: پمپئو می‌خواست افکار خودش در رابطه به “استراتژی نظم نوین” را با قدرت‌هایی چون میهمانان قدرتمند و ثروتمند بیلدربرگ مطرح سازد و از کمک آنها مطمئن شود.
و بالاخره عده‌ای می‌گویند: «موضوع پمپئو، جمهوری اسلامی ایران و مسائل مربوط به آن بود که امریکا نمی‌توانست آن را در فهرست موضوعات نشست امسال بیلدربرگ قرار دهد، لذا طی یک نمایشنامه‌ی هماهنگ شده‌ای، پمپئو بدون دعوت آمد، تا بتواند مطالبی خارج از موضوعات را به شکل یک سخنرانی مطرح کند و برود».
در هر حال، بیلدربرگ می‌توانست مانند سال‌های گذشته، وزیر امور خارجه یا هر مقام رسمی امریکایی را دعوت نماید؛ پس عدم دعوت پمپئو و حضور بدون دعوت او و مجاب نمودن مدیران اصلی به سخنرانی در این نشست، جای تأمل دارد.
